197) ÇANAKKALE DESTANI VE TÜRKÇEMİZ

“197) ÇANAKKALE DESTANI VE TÜRKÇEMİZ” yazisina 2 Yorum yapilmis

1. Ertuğrul Kapusuzoğlu yorum tarihi 15 Şubat, 2009 03:27

   Türkçe konuşmak,
   Türkçe düşünmek,
   Türkçe yaşamak..
   Yabancı dille eğitim dileyene en azından gafil gözüyle bakarım.
   Aşk ile,bilerek ve isteyerek diliyorsa, bunun adı gafletin ilerisidir.
   Vatan (Allah korusun) kaybolur, geri alınır.
   Ya dil kaybolursa…
   …
   Titreyip kendime dönmek istemiyorum artık.
   Bu edebiyatı yapanların yatışı meydanda.
   Kendime gelmem için daha güzel sebepler var.
   Mesela ikisi.
   1- Çanakkale…
   2- Destanlara sığmayan adamın, gençliğe seslenişi.

2. Yasemin Yüksel yorum tarihi 18 Mart, 2009 00:48

   ayrıntıları görüntüle 23:17 (25 dakika önce)

   Yanıtla

   CANAKKALE

   “Soyle arkadasim” dedi Anadolulu Mehmet

   Yanibasinda ki Anzak erine

   “Nerelerden kopup gelmisin

   Neden cokmus bu mahsunluk uzerine”

   “Dunyanin obur ucundan” dedi gencecik Anzak

   “Oyle yazmislar mezar tasima

   Dogdugum yerler oylesine uzak

   Ortundugum topraksa gurbet bana”

   “Dert edinme arkadasim” dedi Mehmet

   “Degil mi ki yurdumuzun koynundasin ilelebet

   Sende artik bizdensin

   Sende bencileyin bir Mehmet”

   Canakkale topraginin

   Ustu cennet alti mezar

   Kavga bitmis mezarlarda

   Kaynas olmus yiten canlar

   “Ya sen” dedi Mehmet

   Oyun cagindaki Ingiliz erine

   “Yasin ne senin kardes

   boylesine erken buralarda isin ne”

   “Yasim sonsuza dek on bes”

   dedi ufak tefek Ingiliz eri

   “Koyumde askercilik oynar

   costururdum trompetle bizimkileri

   Derken kendimi cephede buldum

   Oyun muydu gercek miydi anlamadan

   Bir sahici kursunla vuruldum

   Sustu boynumdaki trompet

   Son verildi boylece oyundan bozma isime

   Gelibolu’da bana bir yer kazildi

   Mezar tasima ‘Onbesinde trampetci’ yazildi

   Oykum de kunyem de bundan ibaret…”

   Yagmur yagiyordu usul usul topraga

   Gozyaslari duserek ustune sanki

   Damla damla agliyordu uzaktan uzaga

   Sahibini yitiren bir trompet

   “Ya sizler” dedi Mehmet

   Dunyanin dort kitasindan

   Mezar dolusu erlere

   “Hangi ruzgar savurdu sizleri

   bu bilmedigiz yerlere?”

   Kimi Ingiliz’di kimi Iskoc

   Kimi Fransiz’di kimi Senegalli

   Kimi Hintli kimi Nepalli

   Kimi Avustralya’dan Yeni Zellanda’dan Anzak

   Gemiler dolusu asker

   Her biri niye geldiginden habersiz

   Gelibolu’nun oya gibi koylarindan sizarak

   Tirmanmislardi daga bayira

   Siper siper yara gibi yarilan toprak

   Mezar olmustu savas ardindan onlara

   Kiminin burada yattigi sanilir

   Kiminin adi bilinse de mezari bilinmez

   Kiminin de mezar tasinda

   On alti,on yedi on sekiz yasinda

   Ebedi istirahate cekildigi yazili

   Canakkale topraklarinda

   Her birinin erken biten yasam oykusu

   Eski yazitlar gibi taslara boyle taslara boyle kazili

   “Anlamaz miyim”dedi “halinizden kardesler”

   adina yazili tasi bile olmayan asker

   Anadolulu Mehmet

   “Bende yuzyillarca yaban ellerde

   Neyin ugruna bilmeden can vermisim

   Kendi yurdum ugruna can vermenin tadina

   Ilk kez Canakkale’de ermisim

   Ugrunda can verdikce vatanlasti ancak

   Ekip bictigim padisah mulku toprak

   Degil mi ki sizler alamazsaniz bile

   Bu topraklar almis sizleri basmis bagrina

   Sizlere de vatan sayilir artik Canakkale…”

   Canakkale topraginin

   Ustu cennet alti mezar

   Kavga bitmis mezarlarda

   Kaynas olmus yiten canlar

   Bir garip savasti Canakkale Savasi

   Kizistikca kizginligi dindiren

   Ara verdikce atese dusmani kardese

   Donduren bir savas

   Kiyasiya bir savasti

   Ama saygi ureten bir savas

   Yaklastikca birbirine

   Karsilikli siperler

   Gonullerde yakinlasti

   Dustukce vurusanlar topraga

   Dostlar gibi kaynasti

   Savas bitti

   Olenler kaldi saglar gitti

   Koylu koyune dondu evli evine

   Kir cicekleri geldiler akin akin

   Cekilen askerlerin yerine

   Yaban gulleri dag laleleri papatyalar

   Kilim kilim yayildilar topraga

   Siper siper

   Topragin savas yaralarini orttuler

   Koyunlar koruganlari yuva yapti kendine

   Kuslar dondu gokyuzune kursunlarin yerine

   Cicegiyle yemisiyle yesiliyle

   Silah yerine sapan tutan elleriyle

   Geri aldi savas alanlarini doga

   Can geldi topraga silindikce kan izleri

   Yeryuzunde cennet oldu oylece

   O cehennem savas yeri

   Simdi Canakkale Gelibolu

   Bahce bahce

   Ulke ulke

   Mezar dolu

   Ustu cennet alti mezar

   Canakkale topraginin

   Kavga bitirmis mezarlarda

   Kaynas olmus yiten canlar

   “Huzur icinde uyusun”

   Vurustuklari topraklarda

   Kavgadan kinden uzakta

   Yanyana dostca yatanlar

   Bulent ECEVIT

Yorum yap