129) ATATÜRK’TEN SON MEKTUP

Atatürk’ten Son Mektup

Siz beni halâ anlayamadınız.

Ve anlamayacaksınız çağlarca da…

Hep tutturmuş ‘Yıl 1919, Mayıs’ın 19’u’ diyorsunuz.

Ve eskimiş sözlerle beni övüyor, övüyorsunuz.

Mustafa Kemâl’i anlamak bu değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Bırakın o altın yaprağı artık,

Bırakın rahat etsin anılarda şehitler.

Siz bana, neler yaptınız ondan haber verin.

Hakkından gelebildiniz mi yokluğun, sefaletin?

Mustafa Kemâl’i anlamak yerinde saymak değil.

Mustafa Kemâl’in ülküsü, sadece söz değil.

Bana, muştular getirin bir daha,

Uygar uluslara eşit yeni buluşlardan..

Kuru söz değil, iş istiyorum sizden anladınız mı?

Uzaya Türk adını Atatürk kapsülüyle yazdınız mı?

Mustafa Kemâl’i anlamak avunmak değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Halâ, o, acıklı ağıtlar dudaklarınızda,

Halâ oturmuş, 10 Kasımlarda bana ağlıyorsunuz.

Uyanın artık diyorum, uyanın, uyanın!

Uluslar, fethine çıkıyor, uzak dünyaların..

Mustafa Kemâl’i anlamak göz boyamak değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil..

Beni seviyorsanız eğer ve anlıyorsanız;

Laboratuvarlarda sabahlayın, kahvelerde değil.

Bilim ağartsın saçlarınızı.. Kitaplar..

Ancak, böyle aydınlanır o sonsuz karanlıklar…

Mustafa Kemâl’i anlamak ağlamak değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Demokrasiyi getirmiştim size, özgürlüğü..

Görüyorum ki, halâ aynı yerdesiniz, hiç ilerlememiş,

Birbirinize düşmüşsünüz, halka eğilmek dururken.

Hani köylerde ışık, hani bolluk, hani kaygısız gülen?

Mustafa Kemâl’i anlamak itişmek değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Arayı kapatmanızı istiyorum uygar uluslarla.

Bilime, sanata varılmaz rezil dalkavuklarla.

Bu vatan, bu canım vatan, sizden çalışmak ister,

Paydos övünmeye, paydos avunmaya, yeter, yeter!

Mustafa Kemâl’i anlamak aldatmak değil,

Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil…

Halim Yağcıoğlu