10) SARIKAMIŞ TÜRKÜSÜ

Yayin Tarihi 6 Ocak, 2008 
Kategori MARŞLAR

erciyes1.jpg


Ahmet safak-sarikamis türküsü ile cilvana1981

Paylaş:

Yorumlar

“10) SARIKAMIŞ TÜRKÜSÜ” yazisina 6 Yorum yapilmis

  1. SEHAP AKIN yorum tarihi 8 Ocak, 2008 15:35

    Sayın Karahan,bu türküleri ve marşları bilgisayarıma indirmek istiyorum.1) Buna izin var mı? 2) Denedim ama beceremedim.İndirmek için ne yapmak gerekiyor? 🙂
    Cehaletimi mazur görün.Bu yaştan sonra teknolojiye alışmak zor oluyor.

  2. Tuncay D.Kalemoğlu yorum tarihi 21 Şubat, 2008 10:32

    Gec kalmis bir yorum ama,
    sarikamis faciası gununde duygularimin satirlara dokuluşü,
    POSTAL aaşağıdadır…

    Saygilarimla,
    Tuncay D.Kalemoglu,
    http://www.ucnokta.com/modules.php?name=Encyclopedia&op=list_content&eid=80

    POSTAL…

    Bilir misiniz dostlar,
    Askerin postalı su alır karda…
    Dağda,
    Bayırda,
    Doğuda,
    Batıda,
    Gabar da…

    Doksan üç yıl öncesi olduğu gibi,
    Sarıkamış da…

    Gerçi o zaman,
    Yokmuş ya,
    Yiyecek de, giyecek de, postal da…

    Dikiş yerlerinden sızar karlar,
    Sıcaklığıyla…
    Daha bedendeyken canlar…

    Buz keser postalın içi,
    Hissetmez uyuşan ayaklar soğuğu…
    Fark edemez bazen Mehmet’ im,
    Taşırken onca kiloyu…
    Yağmuru kesmek için sırtına
    Taksada pançoyu,
    Ya o mendebur kör olasıca ayaz…
    Yoktur zaman,
    Tilki oyuğunu bile açamaz,
    Uyumak için zamansızlıktan…

    Konserveye şükrederken,
    İnsandır ya sonunda…
    Özlemine girer bir tas sıcak çorba…
    Hani o hepimizin kaşıkladığı,
    Sıcak yuvamızda…

    Onlarsız,
    Bir ateşin düştüğü yerde içilemez,
    Bir de hissedilen yerde,
    Boğazdan geçemeyen o çorba…

    Değil mi ki bizler,
    Yas bile tutamayan,
    Tutturulmayan millete döndük,
    Döndürüldük…
    Değil mi ki bizler,
    Öğretilmeyen tarihimizi unuttuk,
    Unutturulduk…
    Değil mi ki bizler,
    Onca kayıp ardından
    Televizyon da eğlence izler olduk…

    Onların derdi çoğumuzu üzer ama
    Asıl ülkeyi öldüren budur işte…

    Yaşam derdi
    Mehmet’i oyalar dağ tepe…
    Ama asıl şudur ki öldüren onları…
    Sıcak odalarımızda bizler,
    İçerken kahvelerimizi…

    Kimsenin farkında olmamasıdır.
    Kendilerinden,
    Çektiklerinden,
    Yaptıklarından…

    Ölümlerinden…

    Postalları ayaklarındayken…

    Tuncay D.Kalemoglu
    Aralık,2007 Antalya

  3. ALI KIMSE yorum tarihi 14 Eylül, 2008 21:11

    ABICIM BU TUR SIIRLER ICIMI BIR HOS EDIYOR DEVEMINI BEKLIYORUM 🙂 KOLAY GELSIN

  4. ZÜHAL ASMA yorum tarihi 28 Ekim, 2008 15:10

    SN.TUNCAY D.KALEMOGLUNA TESEKKÜR EDERİZ.
    VAROLSUN.
    SİZEDE DEGERLİ Y.BEY.
    ‘cok duygulandım..’
    yazacak hakkı bulamadım kendimde..YARABBİ SEN BİZİM GENC EVLATLARIMIZI GÖZET.TÜM KÖTÜLÜKLERE KARSI.

  5. havva dinç yorum tarihi 15 Şubat, 2009 14:10

    EVLATLARIMIZI GÖZET.TÜM KÖTÜLÜKLERE KARSI.

  6. kurnaz tilqi yorum tarihi 25 Kasım, 2010 17:25

    10 numaraa qok qüzel

Yorum yap