186) ANNE KORKUTMA SİYASETİ
Yayin Tarihi 14 Kasım, 2009
Kategori SİYASİ
ANNE KORKUTMA SİYASETİ
“Ana gibi yar, Vatan gibi diyar olmaz” (ATASÖZÜ)
Demokratik açılımla ilgili Meclisteki oturumu izlerken Hükümet ve DTP sözcülerinin “Anneler ağlamasın”, “Anneler artık üzülmesin” vurguları ve tekrarları, sanki kadınlarımızın duygusallığına yönelik bir çağrıdan öte korkutma, sindirme söylemlerini çağrıştırmaktaydı…
Cenneti ayaklarının altında taşıyan annelerin ağlamasını ve üzülmesini kim isteyebilir ki?
Hangi anne kendi evladını ateşe atar? Böyle birşey mümkün mü? Allah annelere evlad acısı tattırmasın, ocaklarına ateş düşürtmesin! Ancak, Ülkemizde terör belası yüzünden binlerce gül yüzlü anneler ve körpe gelinler soldu… Başlarına zamansız kar yağdı…
Fakat bu yürekleri dağlanmış anneler, yinede “VATAN SAĞOLSUN” diye haykırabildi. Çünkü biliyorlar Vatan topraklarının da bir “ANA” , Devletin “BABA” olduğunu… Yeter ki “ANA VATAN” ağlamasın!
Aslını neslini inkar etmeyen her Türk evladı, Anasını ve Vatanı’nı şerefi ve namusu olarak bilir. Uğruna can ve canlar verir…
Zira Vatan Anası var ise; Devlet Babası da vardır.
Devleti var ise; hür dalgalanan Bayrağı da vardır.
Hür Bayrağı var ise; Dili ve Dini vardır.
Annelerin ağlamasından hepimiz rahatsız oluyoruz. Bu gözyaşlarını dindirmek için terör örgütüne taviz vermek bir çözüm olamaz! Dağdan ineceklere sosyal, siyasi, kültürel ve ekonomik her türlü olanaklar sağlanacaksa anneler daha fazla ağlamaya hazırlansın demektir… Çünkü; muteber vatandaş(!) teröristler yarınlarda daha fazla istek ve tekliflerle Devlet’in karşısına gelecek ve şöyle diyecek “Eğer bu isteklerim yerine getirilmezse Ananı ağlatırım!”
Ne olacak o zaman? İşte o zaman esas anamız, Vatan Ana ağlayacak!
Bu Vatan, Kimin Anası?
Bu soruya en güzel cevabı milli şairlerimizden Orhan Şaik GÖKYAY vermiştir;
BU VATAN KİMİN?
Bu vatan, toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır;
Bir tarih boyunca, onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir…
Tutuşup: kül olan ocaklarından,
Şahlanıp: köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından,
Alnına ışıklar vuranlarındır…
Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır…
İleri atılıp sellercesine,
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine,
Şu kara toprağa girenlerindir…
Tarihin dilinden düşmez bu destan:
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı bir yakut olan bu vatan,
Can verme sırrına erenlerindir…
Gökyay’ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlısında görenlerindir…
YILMAZ KARAHAN
Yorumlar
“186) ANNE KORKUTMA SİYASETİ” yazisina 4 Yorum yapilmis
Yorum yap
Siyasetteki temel ölçüler değişti.İnsanlara,Vatana bakış değişti..Bu yönetimin bakışlarındaki değişiklik ve bu gün ülkemizin bu duruma gelmesini ben doğal karşılıyorum.Zira bu felsefeyi savunan bu günün iktidarındakiler zaten hep aynı şeyleri söylediler ve de söylemlerini daha fazla bir şerefsiz iştahla söylüyorlar ve de söylemeye devam edecekler.Asıl sorun bu değil,zira bizim insanımız ve bizim geçmişimiz bu tür belalardan kurtulma mücadeleleri ile doludur ve her mücadelenin zaferler ile süslenmiştir.Asıl sorun bizim insanlarımızın,aydın(!)larımızın,teorisyenlerimizin,o görkemli söylemlerinde ülke ve millet bütünlüğünü dağlara taşlara meydan okurcasına anlatan insanlarımızın ,bu iktidardaki salyalıların zor oyunları karşısında kimlik ve kişiliklerinin erozyona uğrama olayıdır.Asıl sorun kimin kimin tarafında olduğunun bilinmemesidir,her an herkes satılabilir,satabilir.Güven olayı erozyona uğramıştır,insanlarımızın yürekleri acaip bir şekilde korkudan çarpmaya başlamıştır.Neden,bunu sormalı ve buna karşı düşünce ve davranış üretilmeli.Neler oluyor,bir avuç soysuzun,basit birkaç oyununa nasıl düşüldü,bizler bu kadar amatör müyüz?Bence bu sorgulanmalı.Yarın yanıbaşında seninle kavgaya tutuşan,savaşa seninle omuz omuza mücadele edecek olan insanları hale cephelerde dedelerimizin beklediği ve güvendiği gibi güvenip “YA ALLAH” diye düşmana saldırabilecekmiyiz.
o zaman akla şu sorular da geliyor;Acaba bu iktidar yada bunun gibilere emeniler derseki Ağrı’yı bize ver yoksa askerin ölür,anaları ağlar veya yunan derseki egede karasularımı on iki mile çıkartıyorum karşı gelmeyin yoksa analarınız ağlar.vb…Bunlar yine derler verelim gitsin analarımız ağlamasın diye!
Bölücü terörün 25 küsur senedir bitirilememiş olması vatandaşımızda ”bu işin askeri ve polisiye tedbirlerle çözülemeyeceği”düşüncesinin doğmasına yolaçmıştır.
Bu düşünce, Mehmet Y.Yılmaz gibi memleketin en büyük gazetelerinin yazarları tarafından bile dillendirilebilmiştir.
Gerçek bu değildir.
Eğer mücadele 25 senedir uygulanmış kedi-fare oyunu ise bu mücadeleyi reddetmek hepimizin hakkıdır.
TSK nın görevi dağda başlayan bu işi gene dağda bitirmektir.Bununla ilgili gerekli öngörülerde bulunmak,gerekli tedbirleri almak TSK nın ana ödevidir.Analar çocuklarını askere bu amaca hizmet için göndermektedirler.Bedeli bu vatanın evlatlarının kanıyla ödenen bu mücadelede topu her fırsatta siyasi iradeye atmak TSK nın komuta kademesine yakışmamaktadır.
Komuta kademesine yakışan bu iş daha fazla sarpa sarmadan karargahı Silopiye taşımak ve bu işi bitirmeden Ankaraya dönmemektir…
Vatan elden çoktan çıktı
Artık kimse ses etmesin
Vatan elden çoktan çıktı
Kalkıp beni söyletmesin
Vatan elden çoktan çıktı
Çok söyledik duymadınız
Sözümüze uymadınız
Uyumaya doymadınız
Vatan elden çoktan çıktı
Çoktan bitti pazarlıklar
Yapıldı hep hazırlıklar
Kazıldı tüm mezarlıklar
Vatan elden çoktan çıktı
Akıttılar yaşımızı
Bağladılar başımızı
Bitirdiler işimizi
Vatan elden çoktan çıktı
Bize kara giydirdiler
Boynumuzu eğdirdiler
Yerlere dek değdirdiler
Vatan elden çoktan çıktı
Fayda vermez son pişmanlık
Artık sökmez kahramanlık
Yandı kül oldu samanlık
Vatan elden çoktan çıktı
Mikdatî der çok üzgünüm
Kederliyim hem kızgınım
Şaşırmışım ben bozgunum
Vatan elden çoktan çıktı
Mikdat Bal
Aydın Ayoğlu
Güney Azerbaycan